Το κκε έγινε κι αυτό ένας νάνος της απίστευτης εποχής μας.
Είναι ένα πόντο ψηλότερο από τους άλλους και κορδακίζεται. Όχι με το παρόν του
αλλά με το παρελθόν του. Στο
μεταναστευτικό, λέει ότι λένε και οι άλλοι. Μα ακριβώς τα ίδια. Η
ιδεολογία του θα του βγάλει το μάτι. Και κάποιος από ότι καταλαβαίνω, πρέπει να
κάνει τον κακό και να πει την αλήθεια. Από σεβασμό, άλλο τίποτα. Μας
περισσεύει. Στρογγυλοκαθίσαμε γύρω του και δεν βγάζει κανείς τα κάστανα.
Το κκε λοιπόν, αν δεν ανοίξει το στόμα του αμέσως για το
μεταναστευτικό, γράφει το επερχόμενο τέλος του. Δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Μέχρι
στιγμής συμπεριφέρεται σαν να βλέπει τηλεόραση. Σαν να μην συμβαίνει αυτό στη
δική του χώρα. Έκλεισε τον κύκλο του και δεν μπορεί να παίξει τον πατριωτικό
του ρόλο.
Άφησε πίσω του το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που του έδωσε σαφή εντολή να μην
αφήσει ούτε εχθρούς να πατήσουν στη χώρα, ούτε ομοϊδεάτες, ούτε απρόσκλητους΄΄φίλους΄΄ και ταυτίστηκε στο
θέμα με τον Σύριζα και την δεξιά προσπαθώντας να επιβιώσει, πατώντας σε πολλές
βάρκες, και ψελλίζοντας ανόητες δικαιολογίες, νομίζοντας ότι θα κοροϊδέψει τον
ελληνικό λαό με δάκρυα ανθρωπισμού. Κρύβεται, κυριολεκτώ, πίσω από τον
ιμπεριαλισμό, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε για να μην πάρει θέση και στενοχωρήσει
την λανθασμένη ιδεολογία. Μια πανάκεια απάντηση, για πάσαν νόσο. Πως τάχα δεν
φταίει αυτό, για την αποδοχή του εποικισμού, αλλά οι άλλοι και οι άτιμες
συνθήκες. Είναι σαν την βροχή μας λέει. Τι να κάνουμε. Καταϊδρωμένο, με χαζά επινοήματα ευφυΐας, φαιδρά και
ξεψυχισμένα, προσπαθεί να επιζήσει, χωρίς να αντισταθεί τώρα που το χρειάζεται
ο λαός. Μα ιμπεριαλισμός! είναι αυτό που γίνεται τώρα στα νησιά μας
και την ενδοχώρα. Για ορίστε μου εσείς τον μετεξελιγμένο ιμπεριαλισμό σήμερα.
Κανονικά και αντίθετα, θα έπρεπε να ηγηθεί στους δρόμους διαδηλώνοντας και φωνάζοντας μαζί με τον ελληνικό λαό γιαυτό το ανεξέλεγκτο μεταναστευτικό. Να δείξει την ιστορία του και την παλιά αντρειοσύνη του ορθώνοντας το ανάστημά του, να κάνει την έκπληξη σε αυτή τη μεγάλη συμφορά που μας βρήκε. Να δείξει τον αντιρατσισμό του μεταξύ των λαών και όχι τον ανεστραμμένο ρατσισμό του ως αλληλεγγύη υποχρεωτική και δικτατορική απέναντι στον δικό μας λαό. Με το ζόρι. Οι άλλοι ρατσίζουν απέναντί μας.
Να σηκώσει το αντιστασιακό του ανάστημα απέναντι στην
δικτατορία της ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ. Στα ΝΑΤΑ και τα Ε.Ε. Να έρθουν τούμπα
όλα. Με ένα λαό έτοιμο να ενωθεί στο θέμα. Τι περιμένετε. Φαντάζεστε τι θα
γινόταν παγκόσμια αν ο λαός μας που δεν τον αφήνετε να κάνει κιχ, έβγαινε στους
δρόμους και φώναζε για την μετανάστευση. Θα χάλαγε παγκόσμια και ακαριαία όλα
τα σχέδια των μεταναστευτικών συμφερόντων. Οι Ισπανοί γιατί δεν ακολούθησαν τις ντιρεκτίβες
τους. Οι Ιταλοί, οι Βούλγαροι και τόσοι άλλοι λαοί και χώρες.
Χειρότερα
αντίποινα δεν υπάρχουν πια για μας. Να το καταλάβουμε αυτό. Τα έχουν εξαντλήσει
όλα επάνω στην ίδια την χώρα, στο αιγαίο, στην Κύπρο, στις Λυβίες και που είσαι
ακόμα.
Προφανώς η νεότερη
κεντρική επιτροπή δεν έχει καταλάβει τον ρόλο της και την παρακαταθήκη της
εθνικής αντίστασης σε κάθε εισβολέα. Οι μήπως νομίζετε ότι θα μας στείλουν
στρατιώτες εξοπλισμένους σαν αστακούς για να αντιδράσετε. Πάει αυτό τέλειωσε. Ξεχάστε
το. Σύντομα δεν θα μπορεί να έχει λόγο
ούτε στη βουλή αφού οι λαϊκές αντιδράσεις θα το παρασύρουν σαν καρυδότσουφλο,
εκτός πολιτικής σκηνής. Δεν υπάρχει εναλλακτική αυτή την δύσβατη εποχή, αλλιώς
θα σου έλεγα σύντροφε που θα βρισκόσουν.
Ο χειρότερος ιμπεριαλισμός που γνώρισε η ανθρωπότητα είναι
αυτό που γίνεται τώρα χωρίς καθόλου δικά τους θύματα. Χωρίς ούτε μια ντουφεκιά.
Μια άλλη τεχνολογία πολέμου είναι αυτό που
γίνεται σήμερα, που έχει καλά κρυμμένη την μαζική βία μέσα της και δεν
φαίνεται. Αλλά το αργόστροφον δεν σας αφήνει να το δείτε. Και εύχομαι να είναι
αυτό μόνο που δεν σας αφήνει. Εσείς λέτε: οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα
μεταξύ τους. Εγώ λέω ότι σε αυτή την πρωτοφανή περίπτωση έχουν να χωρίσουν τα
πάντα. Όπως τότε με τους Ιταλογερμανούς. Που τα θέλαν όλα. Να φύγουμε εμείς
σταδιακά και να μείνουν αυτοί. Ούτε τα
λαϊκά στρώματα είχαν τότε να χωρίσουν
τίποτα μαζί μας, με τους εργάτες του γερμανικού προλεταριάτου που ντύθηκαν όλοι
στις ναζί στολές τους χαρούμενοι και εθελοντικά. Είναι λογικός συλλογισμός
αυτός; Θα τρελάνετε το ένα + ένα = 2; Μήπως χρειάζεται η βίβλος σας μια άλλη
ερμηνεία επί τέλους. Και οι σοφοί μας κάνουν λάθη.
Γίνανε τα νησιά μας Μακρονήσια και για αυτούς και για μας.
Αβίωτα! Και εσείς φωνάζετε, όχι Μακρονησία! Τι υποκρισία ξεφτέρια. Και αυτό που
γίνεται τι είναι. Με την σύμφωνη γνώμη σας. Ποια η διαφορά μεταξύ Μακρονήσου
και Μόριας; Ή μεταξύ ηπειρωτικής ελλάδας και Μόριας όπου νάναι. Καμία. Μόνο που
η βία αυτή είναι ύπουλη και έμμεση και δεν φαίνεται την ίδια στιγμή, σαν του Μελιτζάνα.
Θέλει λίγο καιρό να δείξει το πρόσωπό της. Που σπέρνετε την διχόνοια στα καλά καθούμενα στους κατοίκους και τους
μετανάστες υπέρ των μεταναστών! Αυτό δεν το σκεφτήκατε!; Μα τι διαστρεβλωμένοι
αγαπησιάρηδες είσαστε!! Εσείς το υποδαυλίζετε μαζί με την υπόλοιπη κοινοβουλευτική παρέα. Γιατί
θα ξεσπάσει η βία και δεν θα κρατιέται. Ολίγηστοι των καιρών. Ανεπαρκείς
αντιληπτικά, δεν το βλέπετε αυτό που
γίνεται; Τι περιμένετε να το καταλάβετε.
Γιατί κάθε ένας που έρχεται δεν είναι άδειο σακί. Τότε δεν
θα υπήρχε πρόβλημα. Ο κόσμος θα ήτα αλλιώς φτιαγμένος. Κουβαλάει ατόφια μάλιστα,
ολόκληρη την κουλτούρα του, την παιδεία του, την θρησκεία του προ πάντων και
κυρίως και όλες τις αντιδημοκρατικές και βαρβαρικές παραδόσεις του στην
περίπτωσή μας. Γενοκτονίες συστηματικές και απανωτές έχει στην ιστορία του όλη.
Διαβάστε τα. Αυτές δεν μπορεί να τις αποχωριστεί. Θέλει δεν θέλει. Γιατί τότε
θα έπρεπε ή να ξαναγεννηθεί ή να γεννηθεί από την πρώτη στιγμή χωρίς γονείς και
χώρα που τον νουθέτησαν. Με μια άγραφη ακόμα συνείδηση και αντίληψη του κόσμου.
Οι
Αυστραλοί που διάβασα την ανακοίνωση της πρωθυπουργού της, κάτι περισσότερο
ξέρει από σας και βίωσε από σας, που απελπισμένη εξέδωσε αυτές τις
ανακοινώσεις. Και μην το αρνείστε. Πόσο μάλλον που εκεί, ζητάνε εργαζόμενους
ενώ εμείς έχουμε εργατικά χέρια που δεν
βρίσκουν δουλειά να ζήσουν. Τέτοια
λέει ο μαρξισμός ή μήπως τον συκοφαντείτε κι αυτόν.
Αυτή η απέραντη αγάπη
εμένα με τρομάζει. Τόσο, όσο και η απέραντη μεταναστατευτική βία που ζούμε
καθημερινά επάνω μας. Χωρίς μέτρο η μια, χωρίς μέτρο κι η άλλη. Κάτι συμβαίνει
εδώ. Δεν μπορεί, κάτι κρύβεται. Μίσος ακατανόητο και αγάπη επίσης ακατανόητη,
που περισσεύει! Που δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε. Που την σπρώχνουμε προς τα
ζώα, ενώ μεταξύ μας η κοινωνία σπαράσσεται από το μίσος. Όπου δεν θέλουμε να
βλέπουμε ο ένας τον άλλο να γλυτώσουμε από αυτόν και αυτός από εμάς. Γιατί
απέραντη αγάπη δεν υπάρχει!! Ούτε απέραντο μίσος υπάρχει!! Από μόνο του δεν
υπάρχει κανένα. Αυτό είναι η απόλυτη σχιζοφρένεια του ατόμου. Εσείς πρέπει να
αναρωτηθείτε, όχι εγώ που τα γράφω.
Ο Πρόδικος έλεγε γιαυτήν::η αγάπη όταν διπλασιάζεται γίνεται
έρωτας, ο έρωτας όταν διπλασιάζεται γίνεται τρέλα. Αυτό ζούμε. Εγώ θα προσθέσω,
είναι μια προφανώς διακριτότατη μάλιστα παράνοια, που προσπαθεί να κρύψει όλες
τις ενοχές της αριστεράς. Όλη την αποτυχία της που τώρα φαίνεται, τώρα που δεν
μπορεί στο ελάχιστο να βοηθήσει στο μεταναστευτικό. Που ψάχνει απελπισμένη αλλά
κυρίως χαμένη στην ανεκδιήγητη ψυχοπονιά, να γλυτώσει από το αδιέξοδό της
μεταπολίτευσης που ανέχτηκε, για τα απανωτά πολιτικά και κοινωνικά συμπλέγματα
και πεπραγμένα της, πίσω από μια ακατανόητη υποκριτικότατη αγάπη συσκοτισμού.
Ατομικά και συλλογικά. Που έτσι ζητάει μια μεταφυσικοθρησκευτική διέξοδο,
χαμένη στο προηγηθέν αυτό τερατώδες αδιέξοδο. Δανεικά, δανεικά, δανεικά
ακατάπαυστα! Καμιά πρωτογενή παραγωγή. Αδιάκοπες κλοπές και ρεμούλες των ελίτ,
που συμπαρέσυρε και τους πολίτες. Πιστεύω αγανάκτησαν με τον εαυτό τους, και
διέφυγαν στην αγάπη ανίκανοι να αυτοκριτιθούν στο ελάχιστο. Ομιλώ για τις ελίτ
αριστεράς και δεξιάς. Κύριοι φίλοι και εχθροί. Αποκλείεται να αγαπάτε τα ξένα
παιδιά περισσότερο από τα δικά σας. Ούτε ένας τέτοιος δεν υπάρχει. Το άρα, δικό
σας συμπέρασμα.
Κι ύστερα, αυτή η απέραντη αγάπη εμένα με τρομοκρατεί. Που
μας λέει, ως σε ηλιθίους, ότι είναι φτωχοί; Μα οι φτωχοί πάντα κάνουν την
βρώμικη δουλειά. Πάντα! Είχαν κι αυτοί την ευθύνη τους και εμείς το
κρύβαμε.
Βέβαια γίνεται ένα πελώριο πρωτοφανές παγκόσμιο προπαγανδιστικό
μασάζ ενάντια στο αυτονόητο, ενάντια στον ελληνικό λαό για να υποκύψει στο
στρεβλό αυτό και παράλογο. Όλοι οι λαοί αυτή την φορά και όχι μόνο οι γνωστές
ηγεσίες του, μας φιλοφρονούν με μπράβο και ζήτω, για να καταπιούμε εμείς το
αγγούρι αμάσητο στη Μόρια. Κανείς δεν το καταλαβαίνει; Πρωταγωνιστές, ποιος
άλλος βέβαια, οι αριστεροί διεθνιστές και τα εξαπτέργια τους, να βολευτούν κι αυτοί στον
αναβρασμό.
Ξαναμελετείστε και επαναπροσδιορίστε τον ιμπεριαλισμό και
την νέα μετεξέλιξή του. Θα μείνουμε με
σταυρωμένα χέρια επειδή είναι λαός κι αυτοί;
Τι ανορθολογικά κολλήματα είναι αυτά.
Αυτό μας λέει το κκε, αυτό και όλοι οι υπόλοιποι. Να θυμάστε, τώρα που
μάθαν το κόλπο, όλοι, μα όλοι οι ιμπεριαλισμοί έτσι θα γίνονται.
Μια αλληλεγγύη ανεξιχνίαστη. Μυστήριο άλυτο. Άγνωστη τελείως
στην κοινωνική επιστήμη. Που συμφιλιώνει τους θύτες με τα θύματα, σε ένα
ακατανόητο γλυκερό εναγκαλισμό χωρίς όρια και φρένα εις βάρος των θυμάτων
πάντα. Δείχνει μια βαριά άρρωστη αριστερά, που αναπνέει και υπάρχει στην
διαφυγή των κάθε είδους παραβατικών, αποκομμένη τελείως από τους λαούς και τους πολίτες, μακριά από
την εργατική τάξη, κουτσοβολεμένη καναπεδάτη,
μακριά από τους ταξικούς και εθνικούς αγώνες των ανθρώπων, ένα φρούτο
κοινωνικής παρακμής πλήρες, που δεν κατεβαίνει στους δρόμους, αλλά μιλάει και
γράφει γιαυτούς μόνο μέσα από το καναπεδάτο διαδίκτυο, συμβουλεύοντας με μια
αφόρητη σιγουριά και πρεπολογία, μόνο για τα ναυάγια της ζωής και του
καπιταλισμού, ανακηρύσσοντάς τα σε πρότυπα για την νεολαία, ναρκομανείς,
περιθωριακούς, μπάχαλους και τοιαύτα μειοψηφικά ερείπια, ενώ ο πολύς κόσμος, ο
συντριπτικά πλειοψηφικός, την κοιτάει αποσβολωμένος σαν ξένο σώμα, και η οποία
είναι κάθετα και μονομερώς κατά της βίας από την άλλη από όπου κι αν
προέρχεται, μια κανονική τρέλα δηλαδή, λες και η βία είναι μια μάγισσα του
κακού, για την οποία θα γράψω σύντομα στο αμέσως επόμενο κείμενο. Και για ξεκάρφωμα, ότι της προκύψει και την
σώσει παγκόσμια, όπως Χιλή, Βολιβία, Αργεντινή και λοιπά, σαν από μηχανής θεός
για να κρύβεται. Μια ασυνάρτητη εκτός των άλλων, θλιβερή αθλιότητα του τίποτα,
να επιπλέει σαν φελλός κάθε είδους. Κάτι
κάνει κι αυτή να μην πεθάνει στον Αρμαγεδώνα γύρω μας. Και μάλιστα κάνει τον πρωταγωνιστή της
σημερινής αναζητούμενης καινούργιας επανάστασης των λαών με στρακατρούκες στην
Στουρνάρη. Να διορθώσει την οκτωβριανή και τον Λένιν.
