Προκειμένου να οικονομήσουμε, προτιμάμε να αρρωστήσουμε. Ακόμα και να
πεθάνουμε. Ελπίζουμε μόνο, να μην είμαστε εμείς οι άτυχοι.
Τόσο απλό είναι, και
κάνουμε ότι δεν το καταλαβαίνουμε και ακόμη χειρότερα, πως δεν το βλέπουμε καν.
Μια οικονομία σάπια που δεν παράγει αγαθά, αλλά χρήμα άκοπο και παρασιτικό χωρίς
την μάνα φύση δίπλα μας, με επιδοτήσεις, εξαγορά και δουλότητα. Δεν μαθαίνουμε
με τίποτα. Όπου νάναι θα μας απαγορεύσουν και το λάδι μας και τα πορτοκάλια μας.
περιμένετε λίγο, θα γίνει κι αυτό.
Κλείστε τα σύνορα στους τουρίστες. Τουλάχιστον για
εφέτος. Θα μας βρει καινούργια συμφορά μεγάλη.
Η μονοκαλλιέργεια πρέπει να σταματήσει ως η ‘’μόνη λύση’’. Προσανατολιζόμαστε
σαν λαός, σε ολόκληρο τον φυσικό πλούτο
και την παραγωγή που γεννάει και προσφέρει ο τόπος μας. Να σπάσουμε το Μάαστριχτ
και την Λισαβόνα. Αυτή είναι η υποχρέωσή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου