Κλείνω αυτό το δοκιμιακό οδοιπορικό, αφιέρωμα στην ελληνική γλώσσα, με μια θλίψη περισσότερο, παρά με μια αηδία. Ταυτόχρονα είναι και ένα ερώτημα που δεν κατάλαβα ποτέ.
Γιατί οι κορυφαίοι ξένοι στοχαστές, τα πιο ευαίσθητα και δημιουργικά πνεύματα που πρωταγωνίστησαν πάνω από μια χιλιετία τουλάχιστον στην ευρώπη και τον αραβικό κόσμο, εκθειάζουν και διθυραμβολογούν την ελληνική γλώσσα με θαυμασμό περίσσιο, και εδώ στην ελλάδα οι ραγιάδες του εξισωτισμού των πάντων, μαζί με μια ομάδα καχεκτικών γλωσσολόγων, και παρέα με ενέσιμους διανοούμενους τριτάντζες, λένε μετά μανίας πως όλες οι γλώσσες είναι ίδιες και ισότιμες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου